Ðåëïðüííçóïò

Πελοπüννησος

Η Πελοπüννησος εßναι η μεγαλýτερη οινοπαραγωγüς περιοχÞ της ΕλλÜδας. Απü 220.000 στρÝμματα αμπελþνων, κÜθε χρüνο παρÜγονται γýρω στα 1.500.000 εκατüλιτρα κρασιþν. ΛευκÜ, ροζÝ, ερυθρÜ, αφρþδη, γλυκÜ… η γκÜμα τους εßναι πολý μεγÜλη. ΞακουστÝς Ονομασßες ΠροÝλευσης: ΝεμÝα, Μαντινεßα, ΠÜτρα, ΜοσχÜτο Πατρþν, ΜαυροδÜφνη Πατρþν, ΜοσχÜτο Ρßου Πατρþν και Τοπικοß Οßνοι: Πελοποννησιακüς, Κορßνθου, Αχαúκüς, ΚλημÝντι, Αρκαδßας, Ηλεßας, Ιλßου, ΤεγÝας, Λακωνßας, Μονεμβασßας, Μεσσηνßας, Πυλßας, Τριφυλßας, Λετρßνων, ΠισσÜτιδος, Πλαγιþν Αιγιαλεßας, Πλαγιþν Πετρωτοý.


ΝεμÝα

Ο αμπελþνας της ΝεμÝας αναπτýσσεται στον κÜμπο μÝχρι και τους πρüποδες του Κυλληνßου ¼ρους, σε Ýκταση 22.000 στρεμμÜτων. Τα αμπÝλια αρχßζουν στα 200 και φτÜνουν στα 850 μÝτρα, με μοναδικÞ ποικιλßα σταφυλιοý το Αγιωργßτικο. Βαθý μπλε, με σφαιρικÝς ρüγες και παχý φλοιü, το πανÝμορφο, χαρισματικü σταφýλι με τη βελοýδινη επιδερμßδα εßναι περιζÞτητο. Ευδοκιμεß üμως και διαπρÝπει εδþ üπου οι δροσεροß βοριÜδες και οι χαμηλÝς θερμοκρασßες, που συνÞθως επικρατοýν, βοηθοýν στην ομαλÞ ωρßμανσÞ του.
Απü το 1971 το ερυθρü, ξηρü κρασß ΝεμÝα, Ýνα απü τα πιο κλασικÜ ερυθρÜ της χþρας μας, ανÞκει στην κατηγορßα των Ο.Π.Α.Π. Καθþς üμως η ΝεμÝα εßναι η μεγαλýτερη ζþνη Ο.Π.Α.Π της ΕλλÜδας, εßναι προφανÝς πως εμφανßζει και εξαιρετικÞ ανομοιογÝνεια. ΔιαφορετικÜ υψüμετρα, εδÜφη, μικροκλßματα συνθÝτουν Ýνα παζλ πολυπλοκüτητας που αυτüματα μεταφρÜζεται σε πληθþρα απü τýπους κρασιοý.

Μαντινεßα

Οι αμπελþνες της αμπελουργικÞς ζþνης της Μαντινεßας βρßσκονται βορειοανατολικÜ της Τρßπολης. Το υψüμετρο ξεπερνÜ τα 650 μÝτρα και το Ýδαφος εßναι εν γÝνει φτωχü, καλÜ σταγγιζüμενο. ¼σο για το κλßμα, χαρακτηρßζεται απü πολλÝς βροχÝς και χιüνια τον χειμþνα, συχνÝς μπüρες και καταιγßδες το καλοκαßρι και θερμοκρασßες χαμηλÝς, συγκριτικÜ με τις περισσüτερες Üλλες περιοχÝς της ηπειρωτικÞς χþρας. ΑυτÜ τα στοιχεßα του οικοσυστÞματος συντελοýν στην επιμÞκυνση της περιüδου ωρßμανσης των σταφυλιþν. ¸τσι τ’ αμπÝλια στη Μαντινεßα ωριμÜζουν συνÞθως στο δεýτερο δεκαπενθÞμερο του Σεπτεμβρßου, αρκετÜ αργÜ για μια νüτια ελληνικÞ περιοχÞ.
Τα σταφýλια που καλλιεργοýνται εßναι δýο λευκÜ: το Μοσχοφßλερο και η Ασπροýδα. Η ντßβα του αμπελþνα εßναι βεβαßως το πρþτο που κυριαρχεß και στις καλλιÝργειες. Το Μοσχοφßλερο το βρßσκουμε αποκλειστικÜ εδþ, αν κι Ýνας λιγüτερο αρωματικüς κλþνος, το ΦιλÝρι, καλλιεργεßται στη νüτια Πελοπüννησο, στη Λακωνßα. Εßναι σταφýλι με ελαφρþς κοκκινωπÞ φλοýδα, üμως το κρασß που παρÜγουν στη Μαντινεßα απü την οινοποßησÞ του, εßναι λευκü. ¸να Üλλο χαρακτηριστικü του Μοσχοφßλερου εßναι το Ýντονο, εýκολα αναγνωρßσιμο ÜρωμÜ του. Με μοσχατßζουσες νüτες θυμßζει στην πιο καθαρÞ ÝκφρασÞ του τριαντÜφυλλο, ενþ στα πιο πολýπλοκα κρασιÜ μπορεß να πλαισιωθεß απü αρþματα μÝντας και λεμονιοý. ΤÝλος πρÝπει να Ýχουμε υπüψη μας πως το Μοσχοφßλερο ακüμα και στην πλÞρη ωρßμανσÞ του, εμφανßζεται με ευχÜριστη οξýτητα. ¼λα τα παραπÜνω εκφρÜζουν τον χαρακτÞρα των λευκþν ξηρþν κρασιþν της Μαντινεßας. ΛαμπερÜ, αρωματικÜ, φßνα, κομψÜ και ζωηρÜ, φÝρουν την Ýνδειξη Ο.Π.Α.Π. Ο χαρακτÞρας του Μοσχοφßλερου Ýχει οδηγÞσει τους οινοπαραγωγοýς της ζþνης στην παραγωγÞ και αξιüλογων αφρωδþν κρασιþν.

ΑχαÀα

Με αμπελþνες που ξεπερνοýν τις 67.000 στρÝμματα, μας προτεßνει 4 κρασιÜ Ονομασßας ΠροÝλευσης. Το μοναδικü ξηρü εßναι το λευκü φρουτþδες Ο.Π.Α.Π. ΠÜτρα που φτιÜχνεται απü Ροδßτη. Κι üταν τα σταφýλια προÝρχονται απü ορεινοýς και με ελεγχüμενη παραγωγÞ αμπελþνες, τüτε το κρασß ξαφνιÜζει με την ιδιαßτερα Ýντονη μýτη και την πληθωρικÞ του γεýση.
Τα υπüλοιπα τρßα κρασιÜ Ονομασßας ΠροÝλευσης της ΑχαÀας εßναι γλυκÜ και Ο.Π.Ε.: ΜοσχÜτο Πατρþν, ΜοσχÜτο Ρßου Πατρþν και η παγκοσμßως γνωστÞ ΜαυροδÜφνη Πατρþν. Τα δýο πρþτα παρÜγονται απü το λευκü ΜοσχÜτο, γνωστü στην παγκüσμια αμπελογραφßα ως Muscat blanc a petits grains. Το τρßτο, απü το σταφýλι ΜαυροδÜφνη και Μαýρη ΚορινθιακÞ.
Λßγο πιο Ýξω απü το Αßγιο, βρßσκεται η ΑιγιÜλεια, μια περιοχÞ που εßναι ολüκληρη Ýνα εξαιρετικü φυσικü τοπßο με εκπληκτικÞ θÝα στη θÜλασσα. Μια ζþνη, της οποßας οι αρετÝς αναφÝρονται απü τον Παυσανßα ακüμη, στα ΑχαúκÜ του. Εκτüς των Üλλων üμως, η Αιγιαλεßα, στις πλαγιÝς του Παναχαúκοý üρους και του Χελμοý, εßναι Ýνας χαρισματικüς και πολυσχιδÞς αμπελüτοπος. Στους βορινοýς λüφους που απολαμβÜνουν δροσερÜ ρεýματα αÝρα, και σε αμπÝλια με χαμηλüτερες στρεμματικÝς αποδüσεις απü την υπüλοιπη ΑχαÀα, παρÜγονται οι Τοπικοß Οßνοι Αιγιαλεßας. Λευκοß με ιδιαßτερο στυλ και πλοýσιοι ερυθροß με χαρακτÞρα που εξελßσσεται üμορφα μÝσα στο χρüνο. Στην ποικιλιακÞ τους σýνθεση συμμετÝχουν οι ποικιλßες: Ροδßτης, Chardonnay, Λαγüρθι, Cabernet Sauvignon, Merlot.

Ηλεßα

Σε αμπελþνες γýρω απü τον Πýργο παρÜγονται οι Τοπικοß Οßνοι Λετρßνων, απü το Refosco - ερυθρü σταφýλι βορειοúταλικÞς προÝλευσης, ρωμαλÝο, ανθεκτικü στις ασθÝνειες, με νεýρο και πλοýσιο σε τανßνες- και τη ΜαυροδÜφνη που με το βελοýδινο ÜγγιγμÜ της ολοκληρþνει την προσωπικüτητα του κρασιοý. Οι ενδεßξεις Τοπικüς Οßνος ΠισσÜτιδος και Ηλεßας αφοροýν στα λευκÜ, ροζÝ και ερυθρÜ κρασιÜ απü τις παραπÜνω ποικιλßες καθþς επßσης απü Ροδßτη, ΦιλÝρι, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Viognier, Grenach Rouge.

Μεσσηνßα

Το σχετικÜ χαμηλü υψüμετρο, το εýφορο Ýδαφος, το γλυκü κλßμα, η μεγÜλη ηλιοφÜνεια και οι ξηροθερμικÝς συνθÞκες που επικρατοýν κατÜ την περßοδο της ωρßμανσης των σταφυλιþν, Ýχουν καθορßσει και την ποικιλιακÞ σýνθεση του αμπελþνα της Μεσσηνßας. Απü τις ελληνικÝς ποικιλßες φυτεýτηκαν ο Ροδßτης, το ΦιλÝρι, το Ασýρτικο, το Φωκιανü και η ΜαντηλαριÜ. Κυρßως üμως οι αμπελουργοß στρÜφηκαν στα ξενικÜ σταφýλια. Chardonnay, Ugni blanc, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Grenache rouge, Merlot, Carignan καλýπτουν το μεγαλýτερο τμÞμα των αμπελþνων. Και τα κρασιÜ που παρÜγονται, κυκλοφοροýν με Ýνδειξη Τοπικþν Οßνων Μεσσηνßας, Πυλßας, Τριφυλßας.

Λακωνßα

Οι αμπελþνες της ΜονεμβασιÜς και γενικÜ της Λακωνßας –Ýκτασης περßπου 7.000 στρεμμÜτων- βασßζονται σε ελληνικÝς ποικιλßες. Απü τη λευκÞ Κυδωνßτσα, που καλλιεργεßται αποκλειστικÜ εδþ, σε συνδυασμü με τις επßσης τοπικÝς ΜονεμβασιÜ, Πετρουλιανü, ΘρÜψα και το εκλεκτü Ασýρτικο παρÜγονται οι λευκοß Τοπικοß οßνοι Λακωνßας και Μονεμβασßας. Αντßστοιχα, στην ποικιλιακÞ σýνθεση των πλοýσιων σε αρþματα και γεýση ερυθρþν Τοπικþν Οßνων υπεισÝρχεται το Μαυροýδι (μια παλιÜ ερυθρÞ ποικιλßα που εικÜζεται πως συμμετεßχε στην παραγωγÞ της Malvasia) και το Αγιωργßτικο.